Thursday, January 27, 2011

Wasted Youth


1.2.11 update
s_dany posted:


Το Wasted Youth buzz που έχει δημιουργήσει η ταινία των Παπαδημητρόπουλου & Vogel δε λέει να κοπάσει. Και αν έχουμε και καλά νέα στο τέλος της βδομάδας από Rotterdam (που προς τα κει πάει το πράγμα ;-), καταλαβαίνεις τί έχει να γίνει!
Athens is hot λέμε! :-D

Εκτός από το οfficial poster της ταινίας [που εμείς βέβαια στο είχαμε δείξει δια της πλαγίας φωτογραφικής οδού] ήδη από την Τετάρτη 26/1, λίγο πριν γίνει η παγκόσμια πρώτη της ταινίας στο Rotterdam, είχαμε και δύο IFFR 2011 premiere video:

- το επίσημο του φεστιβάλ, αυτό αυτό που έχεις δει παντού [αλλά αλλού :-P], με τον διευθυντή του φεστιβάλ Rutger Wolfson να μπαίνει στο πνεύμα της ταινίας δια "χειραψίας" επί σκηνής [και, άσχετο αλλά, αν δεν δεν απατώμαι το video χρησιμοποιεί για "χαλί" το βασικό μοτίβο του "Friday Night Lights" :-D],
και
- αυτό που ξετρυπώσαμε εμείς, με τον ρεπόρτερ του RTV να ρωτάει στην είσοδο τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου αν πήγε στο κομμωτήριο και τους Παπαδημητρόπουλο & Vogel να δηλώνουν οτι κοπάνησαν μερικά ποτηράκια gin για να είναι προετοιμασμένοι επί σκηνής :-D [μεταξύ μας, μάλλον ευτυχώς που εμφανίσθηκε το greek team, γιατί όλο το υπόλοιπο event λίγο ξενέρωτο μου κάνει :-P]

(mind you, έχει μέσα και new film footage ;-)


Εμφανίσθηκαν σιγά σιγά και τα πρώτα reviews από ολλανδικά media και είναι πολύ καλά!
[τα παρακάτω κομμάτια είναι μεταφρασμένα από εμένα, ενώ τα links οδηγούν σε ολόλκληρα τα κείμενα μεταφρασμένα από Google translate, λίγο τσαπατσούλικα είναι η αλήθεια αλλά τη βασική ιδέα την παίρνεις]

FILMTOTAAL
Rotterdam this year is Xtra Large
(3/5)
...Wasted Youth is not an unpleasant opening film, but is too much like other films to really stand out. Thus, the way the youth was photographed indebted to the superb "La Haine", where Mathieu Kassovitz showed how hopeless the existence of youth can be. However, the directors are successful in the depiction of Athens, the greek capital, which unlike other European capitals is not often figured in big movies. And the end, despite that it feels relatively unexpected after a long run, it is surprisingly effective and realistic.



CULTUREEL PERSBUREAU
Greek rookie and veteran Polish Open International Film Festival Rotterdam (XL Edition)
There are great scenes in...Wasted Youth.
...Lyrical, but with a heavy dose of raw nerves that attempts to capture the lifestyle of a city or perhaps address a whole country in crisis.
...A restless film that thrives on pure atmosphere and feeling. The feeling that you do not know what to do tomorrow, so you prefers partying as the night goes. Or feeling trapped in a blind alley.
...It's a small film of a typical beginner's formula and with a finale which is also not a major surprise, but what Papadimitropoulos and Vogel show makes enough impression. Tiger with a passion and a typical Rotterdam film this is.



movie2movie.nl
Review: Wasted Youth
(3,5/5)
...The directors said in a statement that viewers might think "Wasted Youth" is a true story based on the origin of the riots in Athens in December 2008. That's not so according to them, although they wanted to make a highly engaging film. The makers wanted to film an impression of the tormented state of today's mentality of Athenians: frustrated, tired, confused, scared and angry.
...Although the lack of a clear-cut story is at times disturbing, "Wasted Youth" is a good shot film. The images continue to fascinate and it is becoming more exciting as the end approaches... Definitely worth the trouble of looking.



moviesense
IFFR 2011: Wasted Youth - Review
(4/5)
"Wasted Youth" is fresh modern cinema by two talented directors that made an urgent film about their homeland. By showing this film as the opening movie, the festival showcases quality new work and brings talented directors from around the world under the spotlight. This is immediately a successful movie in the Tiger Competition.






-------------------------------------------


27.1.11
s_dany posted:




Ο Harry M, o on the spot [#truestory, no joke!] ανταποκριτής μας στο 2011 International Film Festival Rotterdam γνώρισε όλο το greek team χτες [και το χαρακτήρισε "πολύ θερμό, δυναμικό και ταλαντούχο"] και μας μετέφερε οτι ακούστηκαν καλά λόγια για το film στην festival opening screening. Θα μας πει περισσότερα όταν το δει και ο ίδιος την Κυριακή!


Ελέγχονται ως ανακριβείς οι φήμες οτι βγαίνοντας ο κόσμος ζητωκραύγαζε "WASTED YOUTH, re MALAKA!" :-D



Σήμερα έσκασε και το πρώτο full trailer της ταινίας [via].


Trailer


- - -


Papadimitropoulos & Vogel @ 2011 International Film Festival Rotterdam opening screening.
[photo via WastedYouth Movie]
More photos in albums:
WASTED IN ROTTERDAM | 26.01.2011
Wasted Youth @ IFFR XL

- - -


Krassakopoulos on "Wasted Youth":

ATHENS VOICE
Αθήνα, τώρα!
Είδαμε το Wasted Youth.

"Η καινούρια ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, συν-σκηνοθετημένη με τον γερμανό Γιαν Φόγκελ άνοιξε χθες το Φεστιβάλ του Ρότερνταμ συνεχίζοντας την λαμπρή πορεία προς τα έξω του ελληνικού σινεμά. Την είδαμε και μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε πως είναι απλά συγκλονιστική"...
..."Οι δυο τους προχωρούν παράλληλα, δυο ζωες που εκ πρώτης όψεως δεν έχουν κανένα κοινό, αλλά που μαζί βιώνουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο την ίδια πραγματικότητα. Την πραγματικότητα μιας πόλης που δεν γυρίζει το κεφάλι της να νοιαστεί για κανέναν, μιας κοινωνίας που ζει κάτω από την σκιά μιας κρίσης. Οικονομικής, αλλά όχι μόνο.
Το Wasted Youth, μιλάει για το τώρα με τρόπο άμεσο και επείγον, απόλυτα αναγνωρίσιμο. Όμως δεν παγιδεύεται στην σύμπτωση της στιγμής"...
..."Βλέποντας το φιλμ εν τούτοις, εκπλήσσεσαι ευχάριστα από το πόση «ιστορία» αφηγούνται οι εικόνες, οι μικρές στιγμές, οι λεπτομέρειες μιας ταινίας που κατορθώνει να συλλάβει την σκληρότητα και την ποίηση της πόλης, την ορμή της εφηβείας και το αδιέξοδο της «κανονικής ζωής»"...






-------------------------------------------


[originally on facebook]
26.1.11
s_dany posted:



[photo by Manos Papadimitropoulos]

A typical week of the [not so!:-D] wasted youth of Greek film-making:

Wednesday 19/1: Giannaris @Berlin Panorama with "Man at Sea" [announced].
Friday 21/1: Tsangari @Sundance with "Attenberg".
Tuesday 25/1: Lanthimos @Oscars with "Dogtooth" [announced].
Wednesday 26/1: Papadimitropoulos & Vogel open Rotterdam with "Wasted Youth".

Athens/Greece is hot. Boiling hot.

Good luck guys!





-------------------------------------------



[originally on facebook]
22.1.11
s_dany posted:



Αν το βλέπεις χλωμό για Sundance ή για... Kodak και ψήνεσαι για Rotterdam και πρεμιέρα "Wasted Youth" (befriend λέμε!) by Papadimitropoulos & Vogel, έχε υπόψιν οτι τα εισιτήρια βγήκαν χθες και... εξαντλήθηκαν σε λίγες ώρες [και για τις 4 προβολές].

Film - International Film Festival Rotterdam 2011 - IFFR - Wasted Youth
Τσέκαρε το ενδιαφέρον σημείωμα, λέει "inspired by true events" για την ταινία [didn't know that!] και φυσικά το skateάδικο teaser trailer.

Σε κάποιους θυμίζει το "Paranoid Park" του Gus Van Sant [boring!], εμένα μου ήρθαν στο μυαλό "Ken Park" και "Kids" από Larry Clark [good thing! :-D]. Για να δούμε!

Teaser trailer






Wednesday, January 19, 2011

Το Πέταγμα του Κύκνου (The Flight of the Swan)


pkorb posted:


Σκηνοθεσία: Nikos Tzimas
Παραγωγής: Greece / USA / 2011

Διάρκεια:
109'
official site



Πάει το πουλάκι πέταξε...

Η ταινία "Το Πέταγμα του Κύκνου" προβλήθηκε χτες (18/1) σε avant premiere στο ODEON STARCITY. Αρχικά θα ήθελα να αναφέρω ότι ένας σκηνοθέτης όπως ο Νίκος Τζίμας (ο οποίος στη μακρόχρονη πορεία του, ήταν πολύ επιλεκτικός στις δημιουργίες του, γεγονός που καταδεικνύεται από το μικρό πλήθος των ταινιών του, αλλά και βέβαια από την ποιότητα τους και την αποδοχή του κινηματογραφικού κοινού, ταινίες που πάντα κατόρθωναν να προσελκύουν έναν αριθμό κόσμου σαφώς μεγαλύτερο από το ντόπιο τυπικό κινηματογραφικό κοινό) βγάζει στο φως ένα καινούριο έργο είναι ένα σημαντικό- εγχώριο αν θέλετε- κινηματογραφικό γεγονός. Όμως για όλους τους λόγους των παρενθέσεων θα ανέμενε κανείς κάτι σπουδαίο ή κάτι το οποίο να στέκεται στο ύψος των προσδοκιών. Ένα πρώτο γενικό σχόλιο για τη ταινία είναι ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.


Στα πρώτα λεπτά της ταινίας, όπου ο δημιουργός κατασκευάζει τη βάση για την ανάπτυξη των κυρίων χαρακτήρων του, δηλαδή το γεγονός ότι ως νέοι ήταν αγωνιστές, τολμηροί, έτοιμοι να θυσιαστούν για τα ιδανικά τους όλα πάνε καλά. Μια ωραία και πολύ ζωντανή σύνθεση, που μου έκαναν εντύπωση τα πολύ ζωντανά χρώματα, από πλάνα κινηματογραφικά, πλάνα δημοσιογραφικά από την εξέγερση του πολυτεχνείου όσο και από την πρώτη επέτειο της, καθώς και αληθοφανείς σκηνές βασανιστηρίων. Ως εκεί όμως. Μετά από αυτά τα πλάνα άρχισαν διάφορα πράγματα να μου "χτυπάνε" άσχημα.

Πρώτα απ'όλα το γεγονός ότι όλη η ταινία είναι γυρισμένη και ντουμπλαρισμένη στα αγγλικά. Για τους μη ιθαγενείς ηθοποιούς δεν μπορώ να πω κάτι, αλλά το γεγονός ότι βλέπεις γνωστούς εν Ελλάδι ηθοποιούς (Βούρος, Φυσσούν, Μιχαηλίδης, Αντωνίου, Χαραλαμπίδης κ.α. -ευτυχώς ο Βέγγος δεν μιλάει καθόλου) να μιλάνε κακοντουμπλαρισμένα με περίεργες αγγλικές φωνές παράγει άφθονη δυσφορία, να μην πω γέλιο. Νομίζω το budget θα άντεχε ξένους ηθοποιούς , γιατί από την άλλη το ντουμπλάρισμα μου φάνηκε ένα σχετικά φτηνό κόλπο για να "πιάσει" η ταινία στην Ελλάδα, αλλά να μπορέσουμε να την εξάγουμε κιόλας. Ή θα μπορούσαν κάλλιστα να τη γυρίσουν εξ ολοκλήρου στα ελληνικά.


Το σενάριο και οι διάλογοι, αν εξαιρεθούν κάποιες ανατροπές, ήταν πολύ κλισέ (Rise and Fall της "γενιάς του πολυτεχνείου")και τουριστικά(ας μου επιτραπεί η έκφραση) αλλά πως αλλίως μπορείς να χαρακτηρίσεις σκηνές όπου o πρωταγωνιστής στα όρια της απελπισίας πάει στη παραλία με ένα μπουκάλι ουίσκι και δίπλα είναι ένας τύπος που χορεύει ζεϊμπέικικο δίπλα σε μια φωτιά;

To cast ήταν μέτριο προς το καλό, ο James D'Arcy προσπαθούσε, η Alicia Witt έκλαιγε σε κάθε πλάνο της και δεν καταλάβαινες τι συναίσθημα ήθελε να δείξει και ο Colm Meaney ήταν μακράν ο καλύτερος όλων.


Η σκηνοθεσία μπορώ να τη χαρακτηρίσω αντιφατική, με περίεργα ζουμ που όπως σχολίασε ένας φίλος μου "φτήναιναν" το αποτέλεσμα. Τα πλάνα συνοδεύονταν από καλή φωτογραφία και πολύ καλές επιλογές χώρων για γύρισμα (Ακρόπολη-Πάπιγκο κτλ), απότομο μοντάζ, κακά ειδικά εφε(για την εποχή μας) και το μακιγιάζ το οποίο είχε ουσιαστικό ρόλο στο να δείξει πως θα τανε οι ηθοποιοί εικοσάρηδες από τη μία και πενηντάρηδες από την άλλη, θα μπορούσε να ήταν καλύτερο.

Ο ήχος τουλάχιστον τηλεοπτικός. Δηλάδη όταν ντουμπλάρεις μια ταινία(ως θεατής μιλάω) κράτα και τους ήχους από το περιβάλλον, ώστε να μην ακούγονται μόνο οι φωνες των ηθοποιών και μην πετάς ήχους σασπένς ξαφνικά, κάθε φορά που είναι να γίνει κάτι. Επίσης δεν κατάλαβα τα ηθικοπλαστικά τραγούδια στα αγγλικά με ελληνική προφορά.


Κλείνοντας αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι αυτό που διασώζεται από την ταινία στην αντιφατικότητά του όμως, είναι η κυνική αλλά και ξύλινη αποτύπωση της σημερινής πραγματικότητας (της διαπλοκής, της διαφθοράς, της καταστροφής του περιβάλλοντος αλλά και το ότι θέλει κότσια να διατηρήσεις τις αξίες σου στο σάπιο συμπλεγμα πολυεθνικών-κυβερνώντων-δικαστικών-δημοσιογράφων) όπου ναι μεν γίνεται με ξύλινο (εώς γραφικό κάποιες φορές) τρόπο, αλλά είναι πραγματικά επίκαιρη και προτάσει μια ηθική αντίσταση στα σημεία των καιρών. Μπορεί να φανεί η κριτική μου σκληρή, αλλά γίνεται στη βάση των προσδοκιών που είχα από τους συντελεστές και σίγουρα όχι στη βάση του γεγονότος ότι έπαιξα κομπάρσος στη ταινία και δεν με είδα πουθενά! :P

Βαθμολογία: 1.5 / 5







Tuesday, January 18, 2011

2010 | ΤΟP 10


clarabelle posted:



Στα παράδοξα τoυ 2010 σημειώστε μεταξύ άλλων πως, υπήρχαν εβδομάδες που στις ελληνικές αίθουσες έβγαιναν οκτώ, εννέα ακόμα και δέκα ταινίες. Με τόσο μεγάλη κυκλοφορία θα σκεφτόταν κανείς πως δύσκολα θα έκανε κάποιος μια λίστα με τις δέκα καλύτερες. Λάθος...

Το έτος που πέρασε, επισφραγίζει την εκκίνηση του νέου ελληνικού ρεύματος στο σινεμά με ταινίες όπως η "Στρέλλα", ο "Κυνόδοντας" και το "Attenberg" να ταξιδεύουν, να συμμετέχουν, να κερδίζουν και να φιγουράρουν σε λίστες με καλύτερες δεκάδες ανά τον κόσμο.

Το 2010 τελείωσε. Οι Χρυσές Σφαίρες πρόσφατα, άνοιξαν για άλλη μια φορά τον δρόμο για τα Όσκαρ χωρίς εκπλήξεις αλλά με αρκετό "ακατάλληλο" χιούμορ και λάμψη.

Η παρακάτω λίστα απαριθμεί τις δέκα καλύτερες ταινίες κατά την άποψη μου, που βρήκαν διανομή στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του έτους που μόλις τελείωσε και όχι βάσει του έτους παραγωγής, ή προβολής σε φεστιβάλ.

Ευχή για το 2011 από εδώ είναι, η νέα χρονιά να αποδειχθεί πλούσια σε ουσία και όχι σε ποσότητα, το νέο ελληνικό σινεμά να μετουσιωθεί σε αυτό που προσπαθεί να γίνει και τα μεγάλα βραβεία να δώσουν λόγο σε όσους ξενυχτούν για να τα παρακολουθήσουν. Καλή χρονιά...


1. Είμαι Ο Έρωτας, (Io Sono L’ Amore), Λούκα Γκουαντανίνο, 2009.
Η αθεράπευτα γοητευτική Τίλντα Σουίντον καίει της γέφυρες που την ενώνουν με την καταπιεστική βολή της ιταλικής μπουρζουαζίας, για χάρη της σαγήνης του σφοδρού, παθιασμένου έρωτα. Επιβλητική, κομψή και αισθητικά διακριτική, υποψήφια για χρυσή σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.


2. Kick-Ass, Μάθιου Βον, 2010.
Φρέσκοι DIY σούπερ ήρωες, αναφορές στην κόμικ κουλτούρα για τους λάτρεις του είδους, γέλιο μέχρι δακρύων, ένα εφηβικό love story λουσμένο τεστοστερόνη και το δωδεκάχρονο Hit Girl που μοιάζει να ‘χει βγει από ταινία του Ταραντίνο, συνθέτουν το «Kick-Ass», μια ταινία ακαταμάχητης αληθινής διασκέδασης. Ο Μάθιου Βον λατρεύει τα κόμικς και κάνει μια από τις καλύτερες μεταφορές comic book που έχεις δει, στη μεγάλη οθόνη.


3. Inception, Κρίστοφερ Νόλαν, 2010.
Υποψήφια για τρεις χρυσές σφαίρες και για πολλούς η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Ο Νόλαν φτιάχνει έναν ανισομερή λαβύρινθο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Μια επινοημένη εκδοχή του υποσυνείδητου κόσμου του δομημένου, αμοιβαίου ονείρου, με καλοφτιαγμένες εικόνες, πρωτότυπο σενάριο και μια αδιάκοπη αβεβαιότητα, που δοκιμάζει την πλαστικότητα του μυαλού του θεατή. Πρωτότυπη ιδέα και σύγχρονος τρόπος εκτέλεσης, «τυραννά» υπομονετικά με μια αδιάκοπη αβεβαιότητα…


4. The Social Network, Ντέιβιντ Φίντσερ, 2010.
Συναρπαστική, έξυπνη με γρήγορους, σχεδόν ανυπόμονους διάλογους για την καινοτομία, την κοινωνική τάξη, τη φιλία, και το ήθος που συνοδεύει τους πρωταγωνιστές της, ανάλογα με το ύψος των περιστάσεων, που αλλάζει μπροστά στο απέραντο της μαζικότητας του καιρού μας. Λέει την ιστορία της εποχής μας, τώρα. Κέρδισε τέσσερεις χρυσές σφαίρες, για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, καλύτερο σενάριο και μουσική.


5. Toy Story 3, Λι Άνκριτς, 2010.
Το θαύμα που λέγεται Pixar συνεχίζει να παράγει μικρά (και μεγάλα) διαμάντια, αναγκάζοντας το box office να συμπλέει με τους κριτικούς. Το «Toy Story 3» δεν είναι μια τυχαία ταινία για την Pixar, καθώς το αγαπημένο για πολλούς, πρώτο μέρος ήταν το 1995, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του πιο, ομολογουμένως δίκαια, αποδεκτού στούντιο από κοινό και κριτικούς, αυτή τη στιγμή. Χρυσή σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.


6. Ο Λόγος του Βασιλιά, (The King’s Speech), Τομ Χούπερ, 2010.
Η ιστορία ενός τραυλού βασιλιά που ποτέ δεν ζήτησε το στέμμα, που καλείται να οδηγήσει την μεγαλύτερη αυτοκρατορία του κόσμου, στον πιο καταστροφικό από όλους τους πολέμους στην ανθρώπινη ιστορία και να διατηρήσει την ομιλία του αψεγάδιαστη. Μια ταινία για την ανδρική φιλία και το ύψος των περιστάσεων. Χρυσή σφαίρα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον εξαιρετικό Κόλιν Φερθ.


7. Αόρατος Συγγραφέας, (The Ghost Writer), Ρόμαν Πολάνσκι, 2010.
Ήρεμο θρίλερ που χτίζει υπομονετικά την αγωνία, βυθίζοντας τον θεατή στον ρυθμό της. Ύποπτοι χαρακτήρες με σκοτεινό και επικίνδυνο παρελθόν, άρρητα μυστικά που υπαινίσσονται χωρίς να αποκαλύπτονται. Η ταινία υπονοεί παράλληλη σύγκριση του κινηματογραφικού πρωθυπουργού με τις κυβερνήσεις Μπλερ και Μπους.


8. Τα Παιδιά Είναι Εντάξει, (The Kids Are All Right), Λίζα Τσολοντένκο, 2010.
Διασκεδαστική και ανάλαφρη φαινομενικά κωμωδία, με θέμα τις προκλήσεις μέσα σε ένα γάμο, τοποθετεί ένα από τα εναπομείναντα θέματα ταμπού του καιρού μας, τον ομοφυλοφιλικό γάμο ως πλαίσιο και όχι ως θέμα τελικά. Χρυσή σφαίρα καλύτερης κωμωδίας και δεύτερη χρυσή σφαίρα για την θαυμάσια Ανέτ Μπένινγκ. Μια ταινία που χωρίς να κάνει άμεσα μεγάλη εντύπωση, αυξάνει τη δύναμή της με τον καιρό.


9. Το Μυστικό Στα Μάτια Της, (El Secreto De Jus Ojos), Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, 2009.
Η ιστορία ενός πρώην ανακριτή και μιας δικαστίνας, που κινείται γύρω από μια άλυτη, (στο μυαλό του πρωταγωνιστή) υπόθεση ενός άγριου βιασμού μετά φόνου και την μεταξύ τους ημιτελή ρομαντική κατάσταση. Υπέροχη ταινία από την Αργεντινή που πήρε το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2010, κερδίζοντας τη «Λευκή Κορδέλα».


10. Ο Σκοτ Πίλγκριμ Εναντίον των 7 Πρώην, (Scott Pilgrim Vs. The World), Έντγκαρ Ράιτ, 2010.
Διασκεδαστικότατη ταινία για υποτίθεται μικρές ηλικίες, όπου ο Σκοτ Πίλγκριμ (Μάικλ Σέρα) είναι αναγκασμένος να παλέψει ενάντια σε επτά πρώην του αντικείμενου του πόθου του, Ραμόνα (Μέρι Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ), προκειμένου να την κερδίσει. Απολαυστικές σκηνές δράσης και αισθητική βιντεοπαιχνιδιού, κυριαρχούν σε αυτό το πραγματικό eye candy!




Friday, January 14, 2011

Best trailers of 2010

afemaledarcy posted:



Πριν ολοκληρώσω την λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες για το 2010 αποφάσισα να φτιάξω μια λίστα με τα αγαπημένα μου κινηματογραφικά trailer της (προηγούμενης πλέον) χρονιάς. Γενικά το 2010 ήταν γεμάτο με εικονικά και αξιομνημόνευτα trailer. Μερικά από αυτά μου είχαν κολλήσει για αρκετό καιρό. Τα είδα τόσες φορές μέχρι που έμαθα απέξω φράσεις που ακούγονται σε αυτά και απομνημόνευσα τραγούδια.
Χωρίς πολλά λόγια:


Inception

“I specialize in a very specific type of security”, “We create the world of the dream”, “I hate to see u out of control”.
Δε πρέπει να υπάρχει άλλο trailer που να έχω δει τόσες φορές. Το είχα μάθει απέξω. Κρατά μια τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο να δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες για την ταινία και να διατηρήσει το μυστήριο της υπόθεσης. Βέβαια θα μπορούσα μόνο να πω: ΜΠΡΟΥΜ, ΜΠΡΟΥΜ, ΜΠΡΟΥΜ!



Scott Pilgrim vs the World

- Break out the L word Scott.
- Lesbian?
- The other L word!
- LesbianS?
To trailer ειναι άξιο δείγμα της ταινίας. Ειναι τόσο αστεία και υπέροχη.



The Social Network

Η καλύτερη επιλογή τραγουδιού. Το πρώτο μισό παρουσιάζει το social networking σαν κάτι λυρικό και συγκινητικό.



Sucker Punch

Ο Zack Snyder ξέρει να φτιάχνει εξαιρετικά trailer, ακόμα και αν οι ταινίες του μερικές φορές απογοητεύουν.



Black Swan

Τα πρώτα λόγια της Natalie Portman, η σπασμένη μπαλαρίνα, το ξεκούρδιστο παιχνίδι....



Catfish

Όταν ξεκινάει νομίζεις ότι πρόκειται για άλλο μια indie ψευδοριαλιτι ρομαντική ταινία. Εκεί που όμως είσαι έτοιμος να σταματήσεις το κλιπ όλα παίρνουν μια περίεργη τροπή. Σε αφήνει με ένα ερωτηματικό και την διάθεση για θέαση.



Tree of Life

Όλα είναι γενικά και αόριστα σε αυτό το κλιπ. Αλλά όλα είναι τόσο ωραία κινηματογραφημένα.



Hanna

You are dead.




Friday, January 07, 2011

Screening 10/1/11: Sweeney Todd vs. Mr CINEMaD

15.1.11 update
s_dany posted:



Discussing with Elias Fragoulis about Tim Burton after the screening

Εναλλακτικός τίτλος του video:
"Ο Ηλίας Φραγκούλης, ο Tim Burton και ο... θάνατος!" :-D
Ήμουν τόσο απορροφημένος στην κουβέντα που μόνο αυτό το πολύ μικρό βιντεάκι τράβηξα, στο σημείο που ο Ηλίας μας λέει για τη δεύτερη συνάντηση που είχε με τον αγαπημένο [του και μας] σκηνοθέτη.
Είπαμε και άλλα πιο ευχάριστα πράγματα πάντως! :-D

Για το λόγου το αληθές ακολουθεί και η σχετική photo μετά το τέλος του event :-P

[Photo by s_dany]

Αυτά είναι τα μόνα ντοκουμέντα από μια υπέροχη βραδιά [όποιος δεν ήταν εκεί, έχασε! :-P]. Υπέροχη κυρίως επειδή ο Mr CINEMaD μίλησε (όπως πάντα!) με προσωπικό τόνο και με πολύ πάθος.
We THANK him! :-)




-------------------------------------------


[originally on facebook]
11.1.11 update
s_dany posted:



Ο Άκης Καπράνος τα λέει όλα για τον "Sweeney Todd".
Broken Road: Sweeny Todd: The demon barber of Fleet Street
..."Κάθε τι φωτεινό μέσα του έχει πεθάνει, χρόνια τώρα, μαζί με τον ίδιο. Ιδανικός πρωταγωνιστής για τον Τιμ Μπάρτον που πριν μας απογοητεύσει μεγαλειωδώς (με την Αλίκη του), επέστρεψε για λίγο στο πικρό μα ανθρώπινο (γι αυτό και τρομακτικό στη μεγαλοπρέπεια του) έρεβος που σκίασε τα αριστουργήματα του. Ανάμεσα στα οποία οφείλει να ενταχθεί και ο Sweeny Todd"...
..."Γιατί στο μιούζικαλ αυτό, όπου το gore και η φρίκη συμπορεύονται με το δράμα και την (χαμένη) ανθρωπιά, ο Τιμ Μπάρτον στήνει ένα Λονδρέζικο σκηνικό απόλυτης σήψης, πάνω στην οποία αντανακλάται η σκληρότητα των κατοίκων του"...




-------------------------------------------


7.1.11 update
s_dany posted:





Official site

Όπως είχαμε ενημερώσει από το facebook της Ομάδας, η προβολή δεν έγινε στις 20/12 λόγω της απεργίας των ΜΜΜ, αλλά μεταφέρθηκε για αυτή τη Δευτέρα 10/1/11. Και μπορεί το ξυράφι του Sweeney Todd να μη φτάνει μέχρι τα αθηναϊκά ΜΜΜ που έχουν πάλι στάση εργασίας 11:00-16:00, η προβολή όμως θα γίνει κανονικά, αφού είναι προγραμματισμένη για τις 19:00.

RSVP and invite your friends:
http://www.facebook.com/event.php?eid=117449941660545

Και έχει και New Year's bonus! Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση για τον αγαπημένο μας Tim Burton και τις ταινίες του, παρέα με τον επαγγελματία θεατή - "κριτικό κινημ/φου" που αγαπούν να μισούν οι εταιρείες διανομής, τον τύπο που με την εκπομπή του στο MAD αναστατώνει τα βράδια της Πέμπτης σου [και τη μάνα σου που δεν καταλαβαίνει τί στο Χριστό λέει :-D], αυτόν που μας βοήθησε πέρσι από τα deck να σώσουμε τον Ferris [και μπορεί να βοηθήσει κι εσένα να τερματίσεις σε Trash(mar)athon και να μάθεις να πετάς Metalla-γαρύφαλλα ;-DDD].
Επιτέλους στην ΑΣΟΕΕ, ο Mr CINEMaD himself: Ηλίας Φραγκούλης!






-------------------------------------------


29.12.10
s_dany posted:



Never Forget. Never Forgive.


Η Κινηματογραφική Ομάδα
του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας
"Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street"
(2007, Tim Burton, "Sweeney Todd: Ο Φονικός Κουρέας της Οδού Φλιτ")
τη Δευτέρα 20/12/10 στις 19:00
στο αμφιθέατρο Β (Πατησίων 76, κεντρικό κτίριο).
Είσοδος ελεύθερη.


AUEB Film Club
invites you to the screening of:
"Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street"
(2007, Tim_Burton)
on Monday 20/12/10 at 19:00
in classroom B (76, Patission Str., central building).
Free entrance.


Trailer #1




Trailer #2: λίγο [ως αρκετά :-D] misleading, αφού βλέποντας το η ταινία σου φαίνεται περισσότερο thriller παρά musical!




The Ballad of Sweeney Todd: fan-made video




Best of IMDb trivia
[with some edits, highlights and links by me]


British playwright Christopher Bond wrote a 1973 play titled "Sweeney Todd" which was the first to give Todd a motive other than pure greed. Bond made Todd a wrongfully imprisoned barber who returned to London after fifteen years in Australia to find that the judge responsible for his imprisonment raped his young wife and caused her suicide.

Bond's play was adapted in 1979 by Stephen Sondheim and Hugh Wheeler into the Broadway musical which the film is based. The Broadway production starring Angela Lansbury [as Mrs. Lovett] and Len Cariou [as Sweeney Todd] opened at the Uris Theater on February 6, 1979, ran for 557 performances and won the 1979 Tony Awards for the Best Musical, Book, Score and Actor in a Musical (for Len Cariou).

This film had been in development for over 25 years. At that point in time hundreds of actors were either considered or attached to the project, to play the role of Sweeney Todd. The list of actors include William Hurt, Michael Douglas, Harrison Ford, Dustin Hoffman, Robert De Niro, Al Pacino, Richard Dreyfuss, Gene Hackman, Robert Redford, Jack Nicholson, Steve Martin, Tim Curry, Kevin Kline, Warren Beatty and many more.

Composer Stephen Sondheim, notoriously protective of his stage works, long resisted offers to film this story. When Tim Burton expressed interest, however, Sondheim relented when pleased with Burton's vision for the project and on the condition that the composer would maintain casting approval. Burton would only agree to direct with Johnny Depp in the lead, and though Sondheim feared Depp's vocals would be too "rock oriented," the composer approved the actor after a vocal audition. To approve the casting of Helena Bonham Carter, and to combat any rumor of nepotism (as Carter and Burton were romantically involved), the actress sent Sondheim no less than twelve audition tapes of her singing. Very impressed with her vocals, Sondheim immediately approved the actress.


Before the role of Sweeney Todd, Johnny Depp had never publicly sung in his life (he was only lip syncing in the musical "Cry-Baby" (1990)). The first song he recorded for the movie was 'My Friends', which, in his opinion, was one of the hardest songs Sweeney sings in the movie. This is the sixth Johnny Depp -Tim Burton collaboration. They previously made "Edward Scissorhands" (1990), "Ed Wood" (1994), "Sleepy Hollow" (1999), "Charlie and the Chocolate Factory" (2005), and "Corpse Bride" (2005) together.

For his audition, Sacha Baron Cohen sang the entire score of "Fiddler on the Roof" (1971) for director Tim Burton.

The film's conductor, Paul Gemignani, was musical director and conductor for the original Broadway production of "Sweeney Todd" in 1979. Several songs from the Broadway musical were excised from the film.

"Sweeney Todd" and "Ed Wood" (1994) are the only two films in Tim Burton's directing career with music not composed by Danny Elfman.

When filming began, there was to be an inclusion of the spirits of Sweeney Todd's victims (including Anthony Head and Christopher Lee), who would sing "The Ballad of Sweeney Todd", its reprises and the "Epilogue". These songs were recorded, but eventually cut since director Tim Burton felt that the songs were too theatrical for the film. Lee's appearance was completely cut from the film, but Head still has an uncredited one-line cameo (after the competition, Head's character asks Todd if he has a business of his own).


Tim Burton insisted that the film be bloody, as he felt stage versions of the play which cut back on the bloodshed robbed it of its power. For him, "everything is so internal with Sweeney that [the blood] is like his emotional release. It's more about catharsis than it is a literal thing."

In some of the scenes where Sweeney opens his razor very quickly, it is a mechanical razor. There is a button Johnny Depp would press to have the razor open, which he hides with his finger. Depp personally requested the prop department design this razor for him, as he had difficulty handling the real razors.


Director Trademark: [Tim Burton] [Black and white stripes] Sweeney's bathing suit and Mrs Lovett's long socks.

The address on Mrs. Lovett's shop - Number 186 - is a reference to the London legend of Sweeney Todd, which placed his barber shop at this very address.

more





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...